Blog van Alita van Keulen, lactatiekundige bij Icare JGZ
Adviezen of opmerkingen uit je omgeving over de opvoeding. Ze kunnen je als ouder behoorlijk onzeker maken. Soms kun je het gevoel krijgen dat je een probleem hebt. Terwijl je dat voorheen niet eens zo ervaarde!
Wat is nu een probleem?
Volgens de definitie uit het ‘van Dale’ woordenboek is de betekenis van ‘probleem’
1. Moeilijkheid
2.Op te lossen vraagstuk
Die tweede vind ik wel interessant.
Het oplossen van een vraagstuk.
De vraag is: wie heeft er een vraagstuk? Waar komt deze vandaan? Bij jouzelf als ouder? Dan kunnen we samen kijken hoe dit op te lossen. De visie van Icare JGZ is dat ouders en kind centraal staan. We vinden het belangrijk om te luisteren naar wat ouders willen. Waar ligt jouw vraag en waar kunnen we je bij helpen.
Ik draai zo langzamerhand al heel wat jaren mee binnen de jeugdgezondheidszorg. Dat wil niet zeggen dat ik de wijsheid in pacht heb. Gelukkig niet, ik leer elke dag weer van jonge ouders en hun vragen. Toen ik meer dan 30 jaar geleden begon in ’het vak’ was er nog geen internet of google. Ouders kwamen op het consultatiebureau en namen aan dat wat daar verteld werd wel zou kloppen. Nu lezen ouders veel op internet, dat is een groot goed. Je hebt snel en gemakkelijk informatie beschikbaar en je kunt vergelijken. Maar het heeft ook een valkuil. Door alles wat je leest en hoort op internet, is het soms lastig te bepalen wat klopt en wat niet.Ook hier kun je onzeker van worden. De kunst is echter dat je als ouder leert, dat je vaak zelf heel goed weet wat goed is voor je kind! Zolang jij iets niet als probleem ervaart, waarom zouden wij dat dan wel doen.
Een voorbeeldje ter illustratie.
Een moeder met een kind van zes maanden vraagt of het nog wel mag (!) dat ze haar kind ‘s nachts een nachtvoeding, en soms wel twee geeft. Want zo zei ze, ze hoorde van anderen dat dit niet meer nodig was. Mijn vraag daarop: “Waarom dan niet?” Omdat kind wel op gewicht was dat het kon doorslapen en dat ze het zou verwennen met steeds toe te geven, was het antwoord. Ik vroeg verder: “Vind je het zelf een probleem?” Moeder: “Nee helemaal niet. Ik geniet ook nog van ons moment samen ‘s nachts.” Aangezien het een kind was dat zich prima ontwikkelde kon ik haar bevestigen in dat dat wat ze eigenlijk ook wel wist, ingaan op haar en haar kind behoeftes. Wetende dat dit natuurlijk en fysiologisch normaal gedrag was dat haar kind liet zien.
Heb jij vragen of wil je graag bevestiging in wat je doet? Stel je vragen gerust op het consultatiebureau. Als het gaat om borstvoeding dan staan de lactatiekundigen voor je klaar. We helpen je graag verder.
